Ο ελλαδικός χώρος έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε μηχανισμό διακοπής των μεταναστευτικών ροών και εγκλωβισμού ανθρώπων κατατρεγμένων ή που αναζητούν ένα νέο τόπο να ζήσουν.

Ως εκπαιδευτικοί δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί απέναντι σε ένα πρόβλημα ανθρωπιστικό που επηρεάζει τόσο άμεσα τοπικές κοινωνίες στις οποίες εργαζόμαστε –ειδικά τη δική μας. Ορισμένες συνέπειες της κατάστασης αυτής αφορούν άμεσα την επαγγελματικής μας δραστηριότητα και γι’ αυτές θα μιλήσουμε. Μεγάλο μέρος των εγκλωβισμένων ανθρώπων είναι παιδιά. Κάθε παιδί που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια είναι υποχρεωμένο να διδαχθεί τα ελληνικά γράμματα χωρίς προϋποθέσεις.

Δηλώνουμε απερίφραστα: ότι κάθε προσπάθεια, άμεση ή έμμεση, για τον αποκλεισμό αυτών των παιδιών από τον εκπαιδευτικό θεσμό είναι ρατσισμός. Ότι κάθε εκπαιδευτικός που στηρίζει με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του αυτήν την προσπάθεια και αναπαράγει ρατσιστικές και μισάνθρωπες απόψεις είναι κατακριτέος από το σύλλογό μας. Ότι κάθε παιδί πρέπει να βρίσκεται στη σχολική αίθουσα με πλήρη συνείδηση ότι το βάρος της κρατικής ολιγωρίας και προχειρότητας στην αντιμετώπιση του προβλήματος θα το επωμιστούμε εμείς.

Γενική Συνέλευση συλλόγου

εκπαιδευτικών Π.Ε. Κω Νισύρου

Παρατηρείται σε παγκόσμια κλίμακα μία τάση αναθεωρητισμού της ιστορίας, από μικρές παρασκηνιακές λεπτομέρειες έως πιο σημαντικά γεγονότα της ιστορίας. Το “περασμένα ξεχασμένα” και το “όλοι ίδιοι είναι δεξιοί και αριστεροί” είναι μία καραμέλα που την πιπιλάνε αρκετοί. Διάφοροι δημοσιογράφοι, ιστορικοί και αυτοαποκαλούμενοι ιστορικοί με το βήμα που τους προσφέρουν απλόχερα τα ΜΜΕ και οι καναλάρχες επιδίδονται σε άνευ προηγουμένου διαστρέβλωση της ιστορίας. ” Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που η ακροαματικότητα αποφασίζει για το τι είναι αληθινό και τι ψευδές .Σε κοινωνίες με πολλά ΜΜΕ στις οποίες οι πληροφορίες είναι συνεχείς η ικανότητά μας να διαμορφώνουμε πολιτική άποψη όχι με ορθολογικά επιχειρήματα αλλά με αφήγηση ιστοριών έχει γίνει το κλειδί για την κατάκτηση και άσκηση της εξουσίας”. (βλ. Σώρρας) Δεν είναι πλέον η εγκυρότητα που δίνει δημόσιο λόγο αλλά το καλό πλασάρισμα μιας ιστορίας που κινητοποιεί μεγάλα ρεύματα του κοινού.
Βεβαίως δεν τυχαίο όλο αυτό. Στο να μη μπορούμε να αναγνωρίσουμε την ιστορία, την παραποίηση της και τις ιστορικές ευθύνες όπου προκύπτουν και για αυτούς που τις έχουν, είναι εύκολο να γίνουμε υποτελείς στις εξουσίες και τα αφεντικά. Αν δεν ξέρουμε γιατί γίνανε κάποια εγκλήματα, από ποιους, με τι ιδεολογικό υπόβαθρο, ποιοι τους εξώθησαν σε αυτό και ποιοι το εκμεταλλεύτηκαν είναι βέβαιο πως θα ξαναζήσουμε το παρελθόν.
Ας μην ξεχνάμε τι είπε ένας μεγάλος “δημοκράτης” το 2002 ο Τζορτζ Μπους.”Εμείς είμαστε οι δημιουργοί της ιστορίας. Και σε σας, σε όλους σας δεν απομένει τίποτα άλλο από το να μελετάτε αυτό που εμείς κάνουμε”.
Δεν φοβόμαστε μήπως χάσουμε το παρελθόν μας, ευτυχώς ξέρουμε καλά ποιοί φέρουν τις ευθύνες όσο κι αν προσπαθούν να θολώσουν τα νερά. Όσοι επιδιώκουν να ανασκευάσουν την ιστορία θα μας βρουν απέναντί τους. Η γνώση της ιστορίας μπορεί να είναι οδηγός για τη μη υποταγή μας στον ολοκληρωτισμό που τον βλέπουμε να ξαναέρχεται.

 Το κείμενο γράφτηκε πάνω σε ένα άρθρο του Κρίστιαν Σαλμόν. Ο Γάλλος συγγραφέας Κρίστιαν Σαλμόν είναι ερευνητής στο Centre de Recherches sur les Arts et la Langage.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΩ