Ο ελλαδικός χώρος έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε μηχανισμό διακοπής των μεταναστευτικών ροών και εγκλωβισμού ανθρώπων κατατρεγμένων ή που αναζητούν ένα νέο τόπο να ζήσουν.

Ως εκπαιδευτικοί δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί απέναντι σε ένα πρόβλημα ανθρωπιστικό που επηρεάζει τόσο άμεσα τοπικές κοινωνίες στις οποίες εργαζόμαστε –ειδικά τη δική μας. Ορισμένες συνέπειες της κατάστασης αυτής αφορούν άμεσα την επαγγελματικής μας δραστηριότητα και γι’ αυτές θα μιλήσουμε. Μεγάλο μέρος των εγκλωβισμένων ανθρώπων είναι παιδιά. Κάθε παιδί που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια είναι υποχρεωμένο να διδαχθεί τα ελληνικά γράμματα χωρίς προϋποθέσεις.

Δηλώνουμε απερίφραστα: ότι κάθε προσπάθεια, άμεση ή έμμεση, για τον αποκλεισμό αυτών των παιδιών από τον εκπαιδευτικό θεσμό είναι ρατσισμός. Ότι κάθε εκπαιδευτικός που στηρίζει με τις πράξεις ή τις παραλείψεις του αυτήν την προσπάθεια και αναπαράγει ρατσιστικές και μισάνθρωπες απόψεις είναι κατακριτέος από το σύλλογό μας. Ότι κάθε παιδί πρέπει να βρίσκεται στη σχολική αίθουσα με πλήρη συνείδηση ότι το βάρος της κρατικής ολιγωρίας και προχειρότητας στην αντιμετώπιση του προβλήματος θα το επωμιστούμε εμείς.

Γενική Συνέλευση συλλόγου

εκπαιδευτικών Π.Ε. Κω Νισύρου

Παρατηρείται σε παγκόσμια κλίμακα μία τάση αναθεωρητισμού της ιστορίας, από μικρές παρασκηνιακές λεπτομέρειες έως πιο σημαντικά γεγονότα της ιστορίας. Το “περασμένα ξεχασμένα” και το “όλοι ίδιοι είναι δεξιοί και αριστεροί” είναι μία καραμέλα που την πιπιλάνε αρκετοί. Διάφοροι δημοσιογράφοι, ιστορικοί και αυτοαποκαλούμενοι ιστορικοί με το βήμα που τους προσφέρουν απλόχερα τα ΜΜΕ και οι καναλάρχες επιδίδονται σε άνευ προηγουμένου διαστρέβλωση της ιστορίας. ” Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που η ακροαματικότητα αποφασίζει για το τι είναι αληθινό και τι ψευδές .Σε κοινωνίες με πολλά ΜΜΕ στις οποίες οι πληροφορίες είναι συνεχείς η ικανότητά μας να διαμορφώνουμε πολιτική άποψη όχι με ορθολογικά επιχειρήματα αλλά με αφήγηση ιστοριών έχει γίνει το κλειδί για την κατάκτηση και άσκηση της εξουσίας”. (βλ. Σώρρας) Δεν είναι πλέον η εγκυρότητα που δίνει δημόσιο λόγο αλλά το καλό πλασάρισμα μιας ιστορίας που κινητοποιεί μεγάλα ρεύματα του κοινού.
Βεβαίως δεν τυχαίο όλο αυτό. Στο να μη μπορούμε να αναγνωρίσουμε την ιστορία, την παραποίηση της και τις ιστορικές ευθύνες όπου προκύπτουν και για αυτούς που τις έχουν, είναι εύκολο να γίνουμε υποτελείς στις εξουσίες και τα αφεντικά. Αν δεν ξέρουμε γιατί γίνανε κάποια εγκλήματα, από ποιους, με τι ιδεολογικό υπόβαθρο, ποιοι τους εξώθησαν σε αυτό και ποιοι το εκμεταλλεύτηκαν είναι βέβαιο πως θα ξαναζήσουμε το παρελθόν.
Ας μην ξεχνάμε τι είπε ένας μεγάλος “δημοκράτης” το 2002 ο Τζορτζ Μπους.”Εμείς είμαστε οι δημιουργοί της ιστορίας. Και σε σας, σε όλους σας δεν απομένει τίποτα άλλο από το να μελετάτε αυτό που εμείς κάνουμε”.
Δεν φοβόμαστε μήπως χάσουμε το παρελθόν μας, ευτυχώς ξέρουμε καλά ποιοί φέρουν τις ευθύνες όσο κι αν προσπαθούν να θολώσουν τα νερά. Όσοι επιδιώκουν να ανασκευάσουν την ιστορία θα μας βρουν απέναντί τους. Η γνώση της ιστορίας μπορεί να είναι οδηγός για τη μη υποταγή μας στον ολοκληρωτισμό που τον βλέπουμε να ξαναέρχεται.

 Το κείμενο γράφτηκε πάνω σε ένα άρθρο του Κρίστιαν Σαλμόν. Ο Γάλλος συγγραφέας Κρίστιαν Σαλμόν είναι ερευνητής στο Centre de Recherches sur les Arts et la Langage.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΩ

Μετά το 2003 και τις επεμβάσεις των ισχυρών αυτού του κόσμου στο Ιράκ και το Αφγανιστάν που είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή των υποδομών των χωρων αυτών και την πλήρη αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής δημιουργήθηκαν νέα μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη.Η διέλευση των οποίων γινόταν κυρίως μέσω της Ελλάδας και της Ιταλίας.
Το καλοκαίρι του 2015 υπήρξε μέχρι στιγμής η κορυφαία εκδήλωση αυτού του φαινομένου. Σε αυτήν συνετέλεσε κυρίως η διάλυση της Συρίας που σπαράσσεται από πολυετή εμφύλια διαμάχη αποτέλεσμα των διεθνών ανταγωνισμών καθώς και η οικονομική εξαθλίωση χωρών όπως το Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν.
Η στάση των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν εχθρική ως προς τους μετανάστες – πρόσφυγες. Εξαίρεση αποτέλεσε ένα κομμάτι των λαών της Ευρώπης που στάθηκε με αλληλεγγύη και ανθρωπιά. Οι περισσότερες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αρνούνται μέχρι τώρα να δεχθούν μετανάστες – πρόσφυγες υψώνοντας συρματοπλέγματα. Στις περισσότερες χώρες αναδύθηκαν φασιστικά μορφώματα ενώ έγιναν ρατσιστικές επιθέσεις. Το τείχος του Έβρου παρέμεινε στη θέση του με αποτέλεσμα η μόνη δίοδος προς την Ευρώπη να είναι δια θαλάσσης με το Αιγαίο να μετατρέπεται σε υγρό τάφο εκατοντάδων ανθρώπων.
Η αναζήτηση λύσης των κυβερνώντων οδήγησε τον Μάρτιο του 2016 στην υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ της Ε.Ε. και Τουρκίας για την διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος, την οποία η κυβέρνηση εφαρμόζει κατά γράμμα. Αποτέλεσμα αυτών ήταν να κλείσουν οριστικά τα σύνορα και ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών – προσφύγων να βρίσκεται εγκλωβισμένος στην Ελληνική επικράτεια υπό άθλιες συνθήκες σε κατάσταση εναγώνιας αναμονής της προδιαγεγραμμένης τελεσίδικης απόρριψης των αιτημάτων διεθνούς προστασίας τους και της άμεσης ενεργοποίησης των διαδικασιών απέλασης / επανεισδοχής .Ειδικότερα στα νησιά η προσχεδιασμένη καθυστέρηση των διαδικασιών ασύλου, η επιβολή γεωγραφικού περιορισμού, η απουσία οποιασδήποτε εναλλακτικής λύσης, οι μη βιώσιμες συνθήκες στα λεγόμενα hot spots ελλείψει αξιοπρεπούς σίτισης, στέγασης, υγιεινής και περίθαλψης ιδίως το χειμώνα έχει καταστήσει τη ζωή των ανθρώπων αβίωτη.
Η παραμονή και ο εγκλωβισμός χωρίς προοπτική για πολλούς μήνες έχει φέρει την απογοήτευση, εκνευρισμό και σε αδιέξοδο τους μετανάστες – πρόσφυγες. Η παραπάνω κατάσταση, που την κύρια πολιτική ευθύνη έχει η Ε.Ε., η κεντρική εξουσία (κυβέρνηση) καθώς και η τοπική (δήμος), αφήνει να διαχυθεί στην τοπική κοινωνία ο ρατσιστικός και φασιστικός λόγος ρίχνοντας την ευθύνη στους μετανάστες – πρόσφυγες για τις συνθήκες αυτές.
Για μας είναι ξεκάθαρο ότι χρέος κάθε τοπικής κοινωνίας είναι να σταθεί δίπλα στον κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτου φύλου, φυλής, χρώματος, θρησκείας που αγωνίζεται για μια καλύτερη ζωή. Οι μετανάστες – πρόσφυγες είναι κομμάτι της κοινωνίας, ζούμε και δουλεύουμε μαζί. Είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων να μπορούν να μετακινηθούν για να προστατευθούν από τον πόλεμο και την οικονομική εξαθλίωση, να ζουν εκεί που επιθυμούν.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ

Ανακοίνωση  για  την  εκπαίδευση  των  προσφύγων

Ανοίγουμε  τα  σχολειά  μας ,  κόντρα  στην  αμορφωσιά  ,  τον  αποκλεισμό  ,  τον  ρατσισμό!

Το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, για όλους , ανεξάρτητα από την εθνικότητα,  την φυλή, το χρώμα, τις θρησκευτικές  πεποιθήσεις.  Η  υπεράσπιση  αυτού  του  δικαιώματος  αποτελεί  κριτήριο  πολιτισμού , ανθρωπιάς   και  αλληλεγγύης κάθε ανθρώπου ,  κάθε   κοινωνίας και  λαού.

Ιδιαίτερα  όταν  αυτό  το  δικαίωμα  αφορά  ανθρώπους  και  μικρά  παιδιά  ,  ξεριζωμένους   από  τις  πατρίδες  τους  ,  περιπλανώμενους σε  αναζήτηση  καλύτερης  ζωής , προσπαθώντας εναγωνίως να  σώσουν  την  ζωή  τους.

Στην  πατρίδα μας  ,  στα  νησιά  μας ,  βρίσκονται    χιλιάδες  πρόσφυγες ,  στοιβαγμένοι σε  κέντρα κράτησης,  με  άθλιες  συνθήκες  διαβίωσης.

Κυνηγημένοι από  τον  πόλεμο  που  διεξάγουν  στις  χώρες  τους  ,  οι  μεγάλες  ιμπεριαλιστικές  δυνάμεις  και  οι  περιφερειακοί  σύμμαχοί  τους   που  για τα  οικονομικά  και  γεωστρατηγικά  τους  συμφέροντα, δεν  διστάζουν  να  αιματοκυλούν  και  να  ξεριζώνουν τους  λαούς.

Μπαίνει  επιτακτικά  από  την  ίδια  την  ζωή  ,  το  θέμα  της  εκπαίδευσης  αυτών  των  ανθρώπων.

Οι  πρόσφατες  κυβερνητικές  εξαγγελίες  και  χειρισμοί για  το  ζήτημα  της  εκπαίδευσης  των  προσφύγων ,  για την ίδρυση και λειτουργία των Δομών Εκπαίδευσης και Υποστήριξης Προσφύγων   δε λύνουν  το πρόβλημα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων.

Η  κυβέρνηση  δεν εξασφαλίζει  αποκλειστική χρηματοδότηση από το κρατικό προϋπολογισμό, δεν αποκλείει την εμπλοκή των ΜΚΟ, δε δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ολόπλευρη στήριξη των προσφυγόπουλων σε σχέση με τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας, τη διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερη ξένη γλώσσα. Δε δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ουσιαστική ένταξη των παιδιών αυτών στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Επιπλέον ανοίγει τον δρόμο για παραπέρα διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών που θα εργαστούν στις δομές αυτές .

Είναι ανάγκη, εδώ και τώρα, να υλοποιηθούν, με κρατική ευθύνη, όλες οι απαραίτητες προϋποθέσεις για μια ουσιαστική εκπαιδευτική διαδικασία για τα παιδιά των προσφύγων, τόσο στους χώρους φιλοξενίας, όσο και στα σχολεία. Να δημιουργηθούν αξιοπρεπείς χώροι φιλοξενίας τους.

Αυτό σημαίνει ότι το κράτος πρέπει να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα, μέσα από τις δημόσιες δομές Υγείας (επιτακτική  είναι  η  ανάγκη για  πλήρη στελέχωση των  νοσοκομείων) , ώστε να πληρούνται τα κριτήρια εγγραφής που ισχύουν για όλα τα παιδιά, όπως εμβόλια, ιατρικές βεβαιώσεις, για την πρόληψη ασθενειών, για να μην αποκλειστεί από την εκπαιδευτική διαδικασία ούτε ένα παιδί προσφύγων. Να εξασφαλιστεί όλο το απαραίτητο εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό (καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες,   διερμηνείς – μεταφραστές ,  ψυχολόγοι ,   κ.ά.), καθώς και η ασφαλής μεταφορά των παιδιών από το ίδιο το κράτος, όπου χρειάζεται.

Μόνο  με  μια  τέτοια  πολιτική  θα  απαντηθούν  οι  όποιες  ‘ανησυχίες’  εκφράζονται από κάποιους  γονείς  που  έχουν  να  κάνουν  κυρίως με  τις  συνθήκες  υγιεινής  στα  σχολεία  που θα  φιλοξενούνται και  θα  εκπαιδεύονται  οι  πρόσφυγες  μαθητές.

Ταυτόχρονα  ,  έμπρακτη   στήριξη  και  αλληλεγγύη  των  προσφύγων  μαθητών  και  γενικά  όλων  των  προσφύγων  θα  είναι  να  δυναμώσει  ο  αγώνας:

♦  για  την άμεση μετακίνηση  από  τα  νησιά  και τον   απεγκλωβισμό  τους από όλη την Ελλάδα των προσφύγων και των  μεταναστών. Γρήγορα να ικανοποιηθούν οι αιτήσεις ασύλου όλων όσων έχουν τις προϋποθέσεις και όλοι οι υπόλοιποι να πάρουν χαρτιά και να πάνε στις χώρες που επιθυμούν.

♦ ενάντια στη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας που  διαιωνίζει τον εγκλωβισμό τους και οξύνει όλα τα προβλήματα που δημιουργούνται και στους ίδιους και στους  ντόπιους κατοίκους .
♦ ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, που γεννούν πολέμους και δημιουργούν   την προσφυγιά.
♦ για  να  φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο. Να σταματήσει η συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους που δημιουργούν τις στρατιές των απελπισμένων προσφύγων.

Μέσα  από  αυτόν  τον  αγώνα  θα  απομονώνονται  και  οι  ρατσιστικές ξενοφοβικές  φασιστικές φωνές  που  επιδιώκουν  να  δηλητηριάζουν συνειδήσεις και   να μπολιάζουν ιδιαίτερα τη νέα γενιά με άγρια ένστικτα ανθρωποφαγίας και βαρβαρότητας.

Τέτοιες αντιλήψεις και πρακτικές, που αθωώνουν τους θύτες και στήνουν στον τοίχο τα θύματα, χρειάζεται να καταδικαστούν και να απομονωθούν στις συνειδήσεις των εκπαιδευτικών και όλου του  ελληνικού  λαού  με  τις πλούσιες  δημοκρατικές και αγωνιστικές παραδόσεις.

ΓΙΑ  ΤΟ  Δ.Σ.

Ο  πρόεδρος                                  Ο  γραμματέας

Κριαράς  Στέλιος                          Δημήτρης Κρητικός

Η αντιφασιστική κίνηση Κω δημιουργήθηκε από μία πρωτοβουλία ανθρώπων που δεν είναι μέρος της «σιωπηλής πλειοψηφίας» στα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Κω τον τελευταίο καιρό και σχετίζονται με τη διάδοση ρητορικών μίσους στην τοπική κοινωνία που δίνουν χώρο στους «αυτόκλητους εθνο-προστάτες» να επιτίθενται σε ντόπιους και πρόσφυγες και μετανάστες/ στριες. Γνωρίζουμε ότι θα βρούμε πολλούς και πολλές σε αυτό το νησί που νιώθουν το ίδιο με εμάς. Επιδιώκουμε να αντιπαρατεθούμε στη συντονισμένη προσπάθεια να διοχετευτεί ο φόβος και η ανασφάλεια που νιώθουμε για τη ζωή μας, στο φόβο του «άλλου» και να κυριαρχήσουν στο δημόσιο λόγο, ο εθνικισμός, οι φασιστικές αντιλήψεις και η ρητορική του μίσους. Γνωρίζουμε ότι οικονομικά κ.α. συμφέροντα και προνόμια, τοπικά/εθνικά και παγκόσμια, υποτιμούν και εχθρεύονται συστηματικά τη ζωή των απλών ανθρώπων –σε όλες τις πτυχές της – προκειμένου να διατηρηθούν.

Όπως μας έχει δείξει η ιστορία, σε περιόδους οικονομικής κρίσης, οι ισχυροί εκμεταλλεύονται τους αδύναμους (όπως συμβαίνει με το προσφυγικό και μεταναστευτικό ρεύμα), ενώ παράλληλα η ακροδεξιά στην Ευρώπη «ξεσκονίζει» την πολιτική της ατζέντα. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε το όχι και τόσο παλιό παρελθόν. Η ελληνική κοινωνία έχει νιώσει για τα καλά την επιβολή του φασισμού (δικτατορία Μεταξά, Γερμανική κατοχή, εμφύλιος, χούντα Συνταγματαρχών,) όπως και ολόκληρη η Ευρώπη μόλις πριν εβδομήντα χρόνια, λόγω αυτού, «γέμισε» απόκληρους, εκτοπισμένους και βασανισμένους και με ανθρώπους που ζούσαν μέσα στον τρόμο, στην απόλυτη καταπίεση και στο θάνατο. Ο φασισμός στις μέρες μας όμως δεν χρειάζεται το προσωπείο της σβάστικας για να επικρατήσει καθώς μπορεί να εισχωρήσει στο σχολείο, στη δουλειά, στην οικογένεια, στις καθημερινές μας σχέσεις γενικότερα. Η λογική του διατηρείται στα συρματοπλέγματα και στα τείχη που γέμισαν τον δυτικό κόσμο.

Είμαστε εντελώς αντίθετοι σε κάθε είδους φασισμό, ρατσισμό, σεξισμό και πατριαρχία είτε αυτά προέρχονται από τα πάνω είτε από τα κάτω. Θέλουμε εμείς και τα παιδιά μας να έχουμε την ελευθερία της πολλαπλής επιλογής σε κάθε έκφανση της καθημερινής μας ζωής. Δεν υποστηρίζουμε την απολυτότητα, αλλά στοχεύουμε στη δημιουργία ρωγμών ελευθερίας για όσους και όσες η ύπαρξή τους πλήττεται από τη βία της εξουσίας του ισχυρού προς τον ανίσχυρο. Πορευόμαστε χωρίς αρχηγούς και η δομή της ομάδας είναι οριζόντια, η λειτουργία της αυτο-οργανωμένη. Δηλαδή συζητάμε και συναποφασίζουμε για οποιαδήποτε δράση. Δεν αναζητούμε χορηγούς, ούτε συνεργασία με την κεντρική ή την τοπική εξουσία.

Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Στεκόμαστε απέναντι σε μια Ευρώπη φρούριο που συντηρεί τη ξενοφοβία, τον ρατσισμό και φλερτάρει ανοικτά με το φασισμό. Μια Ευρώπη που διακινεί ελεύθερα όπλα και εμπορεύματα και θεωρεί λαθραίους τους ανθρώπους. Για μας κάθε ανθρώπινη ζωή έχει αξία. Για εμάς ο αντιφασισμός δεν είναι να εναντιώνεσαι μόνο στους φασίστες αλλά και στα αίτια που γεννούν αυτές τις ιδέες και πρακτικές. Για εμάς, αντιφασισμός σημαίνει αλληλεγγύη, ανιδιοτέλεια, ζωή. Ένας διαρκής αγώνας για την ισότητα και την ελευθερία.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΩ